عملکرد بیولوژیکی راکتور چند محفظه بی‌هوازی در تصفیه شیرابه

شیرابه محل دفن، یکی از آلوده‌ترین انواع فاضلاب می‌باشد که به دلیل استفاده وسیع از لندفیل‌های شهری برای دفع نهایی پسماندها، نگرانیهای بهداشتی و زیست‌محیطی فراوانی ایجاد کرده است. در این تحقیق، شیرابه محل دفن شیراز با موفقیت و با استفاده از راکتور ABR چهار محفظه‌ای با حجم 64 لیتر و زمان ماند هیدرولیکی 4 روز، مورد تصفیه بیولوژیکی قرار گرفت. راکتور در بارگذاری‌های آلی 1/2، 2، 3، 5 و 7/75 کیلوگرم COD بر مترمکعب در روز، به ترتیب 82/83، 85/19، 82/35، 82/22 و 80/12 درصد COD را تصفیه کرد. با نمونه‌گیری و انجام آزمایش‌ مشخص شد که فعالیت اسیدسازی در محفظه اول راکتور حداکثر بوده و کمترین میزان pH برابر با 6/54 در این محفظه اندازه‌گیری شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که میزان قلیاییت شیرابه در ABR به دلیل شکل‌گیری قلیاییت آمونیاکی افزایش یافته و به مقدار خروجی حداکثر 6291 میلی‌گرم در لیتر (برحسب کربنات کلسیم) در بارگذاری آلی 7/75 کیلوگرم COD بر مترمکعب در روز رسید. در این تحقیق، خصوصیات هیدرودینامیکی و قابلیت بیولوژیکی راکتور چند محفظه بی‌هوازی (ABR) نیز مورد بررسی قرار گرفت. با انجام آزمایش‌های توزیع زمان ماند (RTD) به روش پله‌ای بر روی راکتور، پس از رسم نمودار و مقایسه آزمایش با مدل نظری، نتایج نشان داد که تعداد راکتورهای CFSTR متوالی مدل، برابر با تعداد محفظه‌های ABR می‌باشد(N=4).